ἐναντιολογέω

English (LSJ)

A contradict, αὐτὸν αὑτῷ Pl.Sph.268b: abs., Str.15.1.3.

German (Pape)

[Seite 827] widersprechen, τινί, Plat. Soph. 268 b u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐναντιολογέω: ἀντιλέγω, τινι Πλάτ. Σοφ. 268Β, Στράβ. 686.

Spanish (DGE)

1 contradecir c. dat. de pers. ἀναγκάζοντα ... ἐναντιολογεῖν αὐτὸν αὑτῷ Pl.Sph.268b, σοί Eust.78.21, c. ac. de rel. αὐτοῖ[ς] τι Epicur.Nat.28.11.4.7, c. dat. de cosa μήτε ἂν ἡμεῖς ... τοῖς νῦν διδασκομένοις ἐναντιολογῶμεν Cyr.H.Catech.5.12, mismo sent. en v. med., c. giro prep. μόνων δὲ ἐκείνων μνημονεύων ἐν οἷς ἐναντιολογεῖται πρὸς ἑαυτόν recordando sólo aquellos (escritos) en los que se contradice a sí mismo Gal.5.427.
2 contradecirse Eus.Hierocl.12.35, Chrys.M.61.414, tb. en v. med., Chrys.M.61.531.

Russian (Dvoretsky)

ἐναντιολογέω: противоречить, прекословить (τινι Plat.).