ἐποποιΐα

English (LSJ)

Epic ἐποποιΐη, ἡ, epic poetry or an epic poem, Hdt. 2.116, Arist. Po. 1459b8, etc.
divination by means of Homeric verses, PMagBerol. 1.328.

German (Pape)

[Seite 1008] ἡ, Verfertigung eines epischen Gedichts, Her. 2, 116; das epische Gedicht selbst, Arist. poet. 24; D. L. 8, 56.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
composition d’un poème épique.
Étymologie: ἐποποιός.

Greek Monotonic

ἐποποιΐα: ἡ, επική ποίηση ή επικό ποίημα, σε Ηρόδ.

Russian (Dvoretsky)

ἐποποιΐα: ἡ эпическая поэзия, эпопея (ὁ λόγος ἐς τὴν ἐποποιΐην εὐπρεπής Her.; ἃ ἐ. ἔχει, ὑπάρχει τῇ τραγῳδίᾳ Arst.).