προσεκποτέον
From LSJ
Sophocles, Fragment 698
English (LSJ)
(as if from *προσεκπίνω) A one must swallow as well, metaph., τὸ δυσχερές Plu.2.1111c.
French (Bailly abrégé)
il faut de plus boire jusqu’au bout ou vider encore.
Étymologie: adj. verb. de *προσεκπίνω, de πρός, ἐκπίνω.
Russian (Dvoretsky)
προσεκποτέον: adj. verb. к προσεκπίνω.