συγκοινωνός
English (LSJ)
όν, A partaking jointly of, τῆς ῥίζης Ep.Rom.11.17, cf. 1 Ep.Cor.9.23; ἐν τῇ θλίψει Apoc.1.9; τῆς βασιλείας μου Steph.in Hp.1.76D.: Subst., partner, PMasp.158.11 (vi A.D.).
German (Pape)
[Seite 968] Theil woran habend, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
συγκοινωνός: ὁ, ἡ, ὁ μετέχων τινὸς μετά τινος ἄλλου, τινος Ἐπιστ. πρ. Ρωμ. ια΄, 17, Α΄ Ἐπιστ. πρ. Κορ. θ΄, 23· ἐν τῇ θλίψει Ἀποκάλ. α΄, 9.
French (Bailly abrégé)
English (Strong)
from σύν and κοινωνός; a co-participant: companion, partake(-r, -r with).
English (Thayer)
(T WH συνκοινωνος (cf. σύν, II. at the end)), συγκοινωνον, participant with others in (anything), joint partner: with a genitive of the thing (cf. Winer's Grammar, § 30,8a.), ἐν, with a dative of the thing, Revelation 1:9.
Greek Monolingual
-όν, το αρσ. και το θηλ. και ως ουσ. συγκοινωνός, ό, ἡ, Α
1. αυτός που μετέχει σε κάτι μαζί με άλλον
2. ως ουσ. εταίρος, σύντροφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + κοινωνός «μέτοχος, σύντροφος»].
Greek Monotonic
συγκοινωνός: -ή, -όν, αυτός που μετέχει από κοινού σε κάτι, συμμέτοχος, με γεν., σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
συγκοινωνός: ὁ сообщник, соучастник (τινος и ἔν τινι NT).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγκοινωνός -ή -όν [σύν, κοινωνός] deelhebbend aan, deelgenoot in, met gen., met ἐν + dat.
Middle Liddell
συγ-κοινωνός, ή, όν
partaking jointly of a thing, c. gen., NTest.
Chinese
原文音譯：sugkoinwnÒj 尋格-虧挪挪士
詞類次數：名詞（4）
原文字根：共同-共有 是（著）
字義溯源：一同有份，合夥，同得，同享者；由（σύν / συνεπίσκοπος）*=同）與（κοινωνός）=分享者）組成，其中 （κοινωνός）出自（κοινός）*=公用）。參讀 （ἑταῖρος）同義字比較： （κοινωνέω）=分享
出現次數：總共（4）；羅（1）；林前（1）；腓（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 一同有分（3） 羅11:17； 林前9:23； 啓1:9；
2） 同享者（1） 腓1:7