χαλκοάρας
From LSJ
Ὁ αὐτὸς ἔφησε τὸν μὲν ὕπνον ὀλιγοχρόνιον θάνατον, τὸν δὲ θάνατον πολυχρόνιον ὕπνον → Plato said that sleep was a short-lived death but death was a long-lived sleep
English (LSJ)
[ᾰρ], α, ὁ, bronze-armed, of men, in gen. pl. -αρᾶν, Pi.I.4(3).63(81); acc. sg. -άραν ib.5(4).41.
French (Bailly abrégé)
α;
adj. m.
à l’armure d'airain.
Étymologie: χαλκός, *ἄρω.
English (Slater)
χαλκοᾰρᾱς (v. Leumann, Hom. Wörter, 66.) bronze armed αὔξομεν ἔμπυρα χαλκοαρᾶν ὀκτὼ θανόντων (v. Wil., Herakles, 1. 81—2) (I. 4.63) καὶ στράταρχον Αἰθιόπων ἄφοβον Μέμνονα χαλκοάραν (I. 5.41) χα]λκοᾳρ[α (supp. Lobel) P. Oxy. 2445, fr. 32.
Russian (Dvoretsky)
χαλκοάρᾱς: α (ᾱρ) adj. одетый в медные доспехи (στράταρχος Pind.).
