χαλκοάρας
From LSJ
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
English (LSJ)
[ᾰρ], α, ὁ, bronze-armed, of men, in gen. pl. -αρᾶν, Pi.I.4(3).63(81); acc. sg. -άραν ib.5(4).41.
French (Bailly abrégé)
α;
adj. m.
à l'armure d'airain.
Étymologie: χαλκός, *ἄρω.
English (Slater)
χαλκοᾰρᾱς (v. Leumann, Hom. Wörter, 66.) bronze armed αὔξομεν ἔμπυρα χαλκοαρᾶν ὀκτὼ θανόντων (v. Wil., Herakles, 1. 81—2) (I. 4.63) καὶ στράταρχον Αἰθιόπων ἄφοβον Μέμνονα χαλκοάραν (I. 5.41) χα]λκοᾳρ[α (supp. Lobel) P. Oxy. 2445, fr. 32.
Russian (Dvoretsky)
χαλκοάρᾱς: α (ᾱρ) adj. одетый в медные доспехи (στράταρχος Pind.).
