suavium

Latin > English (Lewis & Short)

suāvĭum: (sāvĭum), ii, n. id..
I A mouth puckered up to be kissed (anteclass. and very rare; syn. osculum): dum semihiulco savio meo puellum savior, Poët. ap. Gell. 19, 11, 4; Plaut. Mil. 2, 1, 16; cf. id. As. 4, 1, 53; App M. 3, p. 135, 35.—
II Transf., a kiss, a love-kiss, φίλημα (mostly ante-class.; esp. freq. in Plaut.; syn.: osculum, basium; cf.: sciendum osculum religionis esse, savium voluptatis; quamvis quidam osculum filiis dari, uxori basium, scorto savium dicant, Serv. Verg. A. 1, 260): qui tuae non des amicae suavium, Plaut. Truc. 2, 4, 5; id. As. 5, 2, 41: da savium priusquam abis, id. ib. 5, 2, 91: savium posco, id. Cas. 5, 2, 14: saliendo sese exercebant magis quam scorto aut saviis, id. Bacch. 3, 3, 25: savia suavia, App. M. 6, p. 176, 15 et saep.: Atticae ... quoniam hilarula est, meis verbis suavium des, Cic. Att. 16, 11, 8.—As a term of endearment: meus ocellus, meum labellum, mea salus, meum savium, Plaut. Poen. 1, 2, 153; 1, 2, 170; 1, 2, 175; 1, 2, 178: mea salus, meum savium, Ter. Eun. 3, 2, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

suāvĭum¹² ou sāvĭum, ĭī, n.,
1 lèvres tendues pour le baiser : Pl. Mil. 94 ; Poet. d. Gell. 19, 11, 4
2 baiser, cf. Serv. En. 1, 260 ; Pl., Ter. ; Cic. Att. 16, 11, 8 || [fig.] meum savium Ter. Eun. 456, mon amour.

Latin > German (Georges)

suāvium, s. savium.

Latin > English

suavium suavi(i) N N :: kiss; sweetheart