διπλασιόω

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
doubler.
Étymologie: διπλάσιος.

Spanish (DGE)

1 en v. med. duplicarse, doblarse ἡ αὔξησις τῶν ἐχθρῶν Th.1.69, τὸ χρυσίον mediante un proceso alquim. PLeid.X.86.
2 gram. geminar οἱ Αἰολεῖς διπλασιοῦσι τὰ σύμφωνα Tz.ad Lyc.797, cf. Ex.87.15, 88.16, 103.26, 23.7L., 88.4L., en v. pas. Tz.Ex.88.21.
3 gram. reduplicar ‘ἐμπλησμένος’ δὲ καὶ μὴ ‘ἐμπεπλησμένος’ ... οὕτων γὰρ γράφουσιν Ἀττικοὶ καὶ οὐ διπλασιοῦσιν Tz.Comm.Ar.1.192.4.

Russian (Dvoretsky)

διπλᾰσιόω: удваивать: ἡ αὔξησις διπλασιουμένη Thuc. вдвое возросшее количество.