συνερειστικός

English (LSJ)

ή, όν, making a firm foundation, τόνος Stoic.2.134, cf. Plu.2.954e, Hierocl.p.23 A.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui se soutient par le resserrement de ses parties.
Étymologie: συνερείδω.

Russian (Dvoretsky)

συνερειστικός:
1) спирающий, сжимающий, сдавливающий (τόνος Plut.);
2) крепко упирающийся, устойчивый (ὡς ὁ κύβος Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

συνερειστικός: -ή, -όν, ὁ ὁμοῦ συγκεκλεισμένος, σταθερός, συνεσφιγμένος, σφιγκτός, Πλούτ. 2. 946C, 954D.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α συνερείδω
αυτός που μπορεί να ενώνει σφιχτά.