πιστῶς
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
French (Bailly abrégé)
adv.
1 fidèlement;
2 de bonne foi;
3 d'une manière digne de foi;
Sp. πιστότατα.
Étymologie: πιστός¹.
Russian (Dvoretsky)
πιστῶς:
1) верно, тж. честно, добросовестно (πράσσειν Dem.);
2) убедительно, достоверно (φαίνεσθαι Plat.).
