χειροτόνος
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
German (Pape)
[Seite 1347] die Hände ausstreckend, mit ausgestreckten Händen wählend, Sp.; – auch mit ausgestreckten Händen flehend, Aesch. κλύετε πανδίκους χειροτόνους λιτάς, Spt. 156.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se fait ou qu’on offre les mains tendues.
Étymologie: χείρ, τείνω.
Russian (Dvoretsky)
χειροτόνος: простирающий (воздевающий) руки (λιταί Aesch.).
