συμπερασματικῶς

ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time

French (Bailly abrégé)

adv.
en forme de conclusion, en guise de conclusion.
Étymologie: συμπέρασμα.

συμπερασματικῶς: Arst. = συμπεραντικῶς.