ἱεροθυτέω
From LSJ
ἕτερος ἐξ ἑτέρου σοφός τό τε πάλαι τό τε νῦν → one gets his skill from another, now as in days of old
English (LSJ)
sacrifice, βοῦς Heraclit.Incred.39, cf. Ἀρχ. Ἐφ. 1911.59, IG14.290 (Segesta), 12(1).67 (Rhodes): Arc. pres. part. nom. sg. masc. ἱεροθυτές ib.5(2).3.7 (Tegea, iv B.C.).
German (Pape)
[Seite 1241] opfern, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἱεροθῠτέω: προσφέρω θυσίας, Ἡρακλείτου π. Ἀπίστων σ. 82, Συλλ. Ἐπιγρ. 5546. ΙΙ. γίνομαι ἱεροθύτης, ἱεροθυτήσας, γενόμενος ἱεροθύτης, Ἐπιγρ. Ρόδου, N. Rhein. Mus. IV. σ. 185· οὕτω καὶ ἱεροθυτέων, ὢν ἱεροθύτης, Ἐπιγρ. Ἀμφίσσης, Bull. d. corr. hell. V. σ. 451.