οδοντοφυής
From LSJ
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
Greek Monolingual
ὀδοντοφυής, -ές (Α)
(για τους Σπαρτούς, δηλαδή τους Καδμείους) αυτός που γεννήθηκε από δόντι δράκοντα («δράκοντος γένναν ὀδοντοφυῆ» Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀδούς, ὀδόντος + -φυής (< φύω, φύομαι), πρβλ. κερατο-φυής].
