ουδέποτε
From LSJ
ἀλλὰ τί ἦ μοι ταῦτα περὶ δρῦν ἢ περὶ πέτρην → why all this about trees and rocks, why all these things we have nothing to do with
(ΑΜ οὐδέποτε, Α ιων. τ. οὐδέκοτε δωρ. τ. οὐδέποκα και, στον Όμ., οὐδέ ποτε)
επίρρ. ούτε μια φορά, ποτέ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὐδέ + ποτέ (πρβλ. μηδέ-ποτε)].