κροκοδιλιάς
From LSJ
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
English (LSJ)
άδος, ἡ, = κροκοδίλεον (sea-holly, Eryngium maritimum), ib. 565 ; ἀρτεμισία κ. Alex.Trall. Febr. 6.
Greek Monolingual
κροκοδιλιάς, -άδος, ἡ (Α)
κροκοδίλεον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κροκόδιλος + επίθημα -ιάς (πρβλ. ιερακιάς, νησιάς)].