Πυθαγορικός

English (LSJ)

ή, όν, = Πυθαγόρειος, μῦθοι Arist. de An.407b22; βαθύτης Hierocl. in CA26p.480M.; τὰ Π., title of work by Zeno the Stoic, D.L.7.4. Adv. -κῶς in the Pythagorean manner, Plu.2.728e, Iamb.Comm.Math.22: Comp. -κώτερον S.E.M.4.11, Iamb.Protr. 21.ιή.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
de Pythagore, pythagoricien ; ὁ πυθαγορικός disciple de Pythagore.
Étymologie: Πυθαγόρας.

Russian (Dvoretsky)

Πῡθᾰγορικός: II ὁ пифагореец Plut.
пифагорейский Arst.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

Πυθαγορικός -ή -όν [Πυθαγόρας] Pythagoreïsch; subst. volgeling van Pythagoras.