σταθηρός

English (LSJ)

στᾰθηρότης, late forms of σταθερός, σταθερότης, the former in Ph.1.244, Iamb.Comm.Math.34 (Adv. -ρῶς Mich.in EN 592.24), the latter in Eustr.in EN98.33.

German (Pape)

[Seite 927] = σταθερός, E. M; μεσημβρίας σταθηρᾶς Alciphr. 3, 12, u. sonst, auch als v.l.

Russian (Dvoretsky)

σταθηρός: Arst. = σταθερός.

Greek (Liddell-Scott)

στᾰθηρός: σταθηρότης, μεταγενέστ. τύποι τῶν σταθερός, σταθερότης, S häf. εἰς Διον. Ἁλ. π. π. Συνθ. σ. 338.

Greek Monolingual

-ά, -όν, Α
βλ. σταθερός.