διχογνωμονέω

English (LSJ)

A to differ in opinion, X.Mem.2.6.21, D.C.44.25; δ. πρὸς ἑαυτόν Iamb. ap. Stob.2.33.15.
2 doubt, Lib.Decl.43.43.

Spanish (DGE)

1 estar en desacuerdo διχογνωμονῶν δὲ πρὸς ἑαυτόν estando en desacuerdo consigo mismo Antipho Soph.B 44a.26, οἱ ἄνθρωποι ... διχογνωμονοῦντες ἐναντιοῦνται X.Mem.2.6.21, cf. D.C.43.16.1, 44.25.3, 55.34.1.
2 c. ac. rel. dudar τίς γὰρ ἂν ... ἄνθρωπος ... τοῦτο δὲ διχογνωμονοίη; Lib.Decl.43.43.

German (Pape)

[Seite 646] getheilter Meinung, uneins oder zweifelhaft sein, Xen. Mem. 2, 6. 21 u. Sp., wie Dio Cass.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
être d'avis contraire.
Étymologie: διχογνώμων.

Russian (Dvoretsky)

διχογνωμονέω: расходиться во взглядах, держаться различных мнений (διχογνωμονοῦντες ἐναντιοῦνται Xen.).

Greek (Liddell-Scott)

δῐχογνωμονέω: διαφέρω κατὰ τὴν γνώμην, Ξεν. Ἀπομν. 2. 6, 21, Δίων Κ.

Greek Monotonic

δῐχογνωμονέω: μέλ. -ήσω, διαφέρω στη γνώμη, σε Ξεν.

Middle Liddell

to differ in opinion, Xen. [from δῐχογνώμων]