βρότειος

English (LSJ)

ον, also α, ον Archil.15, Emp.2.9, E.Hipp.19, Supp.777:— poet.Adj.

   A mortal, human, A.Pr.116 (lyr.), etc.; β. μῆτις Emp.l.c.; β. γένος E.Fr.898.13; ψυχὴν βροτείαν Id.Supp.777; β. πόνοι of mortals, Alex.240.9:—in Hom. only βρότεος, η, ον, φωνή Od.19.545; εὐνή h.Ven.47; also in Pi.O.9.34, Emp.100.17, A.Eu.171 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 465] ον, auch βροτεία, z. B. ὁμιλία Eur. Hipp. 19, sterblich, menschlich; Tragg. ἀχώ, ὕβρις, Aesch. Prom. 116 Eum. 103; φῶτα Eur. Bacch. 542 u. öfter; φύσις Philp. 46 (Plan. 52).