βλαβερός

English (LSJ)

ά, όν,

   A harmful, β. τὸ θύρηφιν Hes.Op.365 (= h.Merc.36); opp. συμφέρον, Democr.237; opp. ὠφέλιμος, X.Cyr.8.8.14; β. καὶ ζημιῶδες Pl.Cra.417d. Adv. -ρῶς Id.Phdr.243c; opp. ὠφελίμως, Id.Chrm.164c, cf. Plu.2.599b.

German (Pape)

[Seite 446] schädlich, verderblich, Hes. O. 365; τινί, oft bei Plat. u. Folgdn; πρὸς οὐσίαν Phaedr. 241 c. Ggstz ὠφέλιμος Men. 88 c; συμφέρον Arist. rhet. 1, 3. – Adv. βλαβερῶς.