ἐμποδίζω

English (LSJ)

Att.fut.

   A -ιῶ Id.Ly.210b, later -ίσω Gp.2.49.1:—Med. (v. infr.11.2) :— Pass., fut. -ποδισθήσομαι Porph.Abst.1.17, Gal. ap. Orib.7.23.28, or (in med. form) -ίσομαι Antip.Stoic.3.256: pf. -πεπόδισμαι (v. infr.): (ἐν, πούς):—put the feet in bonds: hence, put in bonds, fetler, τοὺς μάντιας Hdt.4.69:—Pass., ἐμπεποδισμένος τοὺς πόδας ib.60; [ὀλιγοδρᾰνίᾳ] ἐμπεπ. A.Pr.550(lyr.).    II generally, hinder, thwart, τὸ θεῖον ἐνεπόδιζέ με Ar. Av.965, cf. Lys.359, X.Cyr.2.3.10; τοὺς τῆς πόλεως καιρούς Aeschin.3.223; ἐ. τοῦ ἰέναι to hinder from... Pl.Cra.419c; πρός τι in a thing, Isoc.Ep.4.11, Arist.Pol.1341a6, al., Ph.1.466:— Pass., Χαἱ σοφαὶ γνῶμαι . . ἐμποδίζονται θαμά S.Ph.432; ἐμποδίζοιτο ἂν μὴ πράττειν would be hindered from doing, Pl.Smp.183a; τῆς εἰς τοὔμπροσθε πορείας D.S.14.28.    2 c. dat. rei, to be a hindrance to, interfere with, πολλαῖς ἐνεργείαις Arist.EN1100b29; ἀλλήλαις Id.Pol. 1299b8; ταῖς Χορηγίαις Plb.5.111.4: c. dat. pers., τοῖς γεωργοῖς Gp.2.49.1; τοῖς εἰς ἀρετὴν ἀφικνουμένοις Porph.Ep.Aneb.26: rarely c. acc. rei, ἐ. τὸ κοινὸν ἔργον Arist.Top.161a37:—so in Med., ἐμποδίζεται δόσιν Philem.164.    3 abs., to be a check or hindrance, Arist.Pol.1288b24.    III dub. in κέχηνεν ὥσπερ ἐμποδίζων ἰσχάδας Ar.Eq.755; prob. playing bob-fig, i.e. catching figs dangled by the stalk (πούς); Sch. and Lexx. also expl. as stringing, chewing, or trampling figs.

German (Pape)

[Seite 815] im Wege sein, verhindern, hemmen; τὸ φωτῶν ἀλαὸν γένος ἐμπεποδισμένον (ὀλιγοδρανίᾳ) Aesch. Prom. 549; χαἰ σοφαὶ γνῶμαι ἐμποδίζονται θαμά Soph. Phil. 432; θώμεσθα δὴ τὰς κάλπιδας χαμᾶζε, ὅπ ως ἂν μὴ τοῦτό μ' ἐμποδίζῃ Ar. Lys. 359; τὸ ἐμποδίζον τοῦ ἰέναι, am Gehen hinderlich, Plat. Crat. 419 c; so τῆς πορείας D. Sic. 14, 28; τὸ ἐμπ. καὶ ἴσχον τῆς ῥοῆς Plat. Crat. 416 b; οὐδεὶς ἡμᾶς ἐμποδιεῖ Lys. 210 b; mit folgendem inf., ἐμποδίζοιτο μὴ πράττειν οὕτω τὴν πρᾶξιν Conv. 183 a; ἐνεπόδιζον τὸν παίοντα Xen. Cyr. 2, 3, 10; νῦν δέ με τὸ γῆρας ἐμποδίζει Isocr. 15, 59, wo vor Bekker μοι stand; ἐμποδιεῖν αὐτὸν πρὸς τὰ πράγματα, ihm in Beziehung auf die Geschäfte hinderlich sein, Isocr. ep. 4, 11; auch τινί, Arist. Eth. 1, 10, 12 Polit. 4, 15, ταῖς ἐπιβολαῖς Pol. 5, 14, 11; ταῖς χορηγίαις τῶν πολεμίων, die Zufuhr abschneiden, 5, 111, 4; – in Fesseln binden, τὸ ἱρήϊον ἐμπεποδισμένον τοὺς πόδας Her. 4, 60; κέχηνεν ὥςπερ ἐμποδίζων ἰσχάδας, als wenn er Feigen anbinde, an Stielen anreihe, Ar. Equ. 752. Die Schol. geben verschiedene Erkl., z. B. wie die Kinder die Feigen in die Höhe werfen und sie mit offenem Munde auffangen, etwa wie wir: er sperrt das Maul auf, als sollten ihm gebratene Tauben hineinfliegen. – Med., τὴν ἀπ' ἄλλων ἐμποδίζεται δόσιν Philem. fr. inc. 72.