εὖγε

English (LSJ)

or εὖ γε, Adv.

   A well, rightly, in replies confirming or approving what has been said: as σοὶ γὰρ χαρίζομαι. Answ. εὖγε σὺ ποιῶν Pl. R.351c; εὖγ', εὖγε ποιήσαντες Ar.Pax285; εὖγε, εὖγε, ὦ κύνες, ἕπεσθε X.Cyn.6.19: iron., εὖ γοῦν θίγοις ἂν χερνίβων E.Or.1602; εὖγε μέντἂν διετέθην Ar.Av.1692.    2 without a Verb, good! well said! well done! Pl.Grg.494c, al.; doubled εὖγ', εὖγε Ar.Eq.470; εὖγ', εὖγε, νὴ Δἴ, εὖγε Id.Ec.213; εὖγ', ὅτι ἐπείσθης Id.Nu.866: c. gen., εὖγε τῆς προαιρέσεως Luc.Vit.Auct.8.

German (Pape)

[Seite 1059] d. i. εὖ γε, billigender Zuruf, recht so! trefflich! auch ironisch, Plat. oft εὖγε λέγεις, Apol. 24 e Gorg. 494 c; Ar. auch verdoppelt, εὖγ' εὖγε ποιήσαντες Pax 285, vgl. Equ. 470 Eccl. 213; εὖγε, εὖγε, ὦ κύνες ἕπεσθε, Jagdruf, Xen. Cyn. 6, 19. Auch c. gen., εὖγε τῆς προαιρέσεως, Luc. Vit. auct. 8.