καταπνίγω

English (LSJ)

[ῑ],

   A choke, smother, γόγγρον ἐν ἅλμῃ Sotad.Com.1.21; ὁ ὕπνος κ. τὸ θερμόν Arist.Fr.233; ταῦτα κ. τὰ δένδρα Thphr.CP2.18.3; τὴν αὔξησιν Plu.2.806c; πνεῦμα Nic.Al.286; λύγγας Arist. Pr.962a7:—Pass., to be choked up, of the secretions, ib.967a6; of a fire, opp. ἐγκρύπτω 2, Id.Juv.470a16; καταπεπνιγμένοι τόποι choked up, close, opp. εὐπνούστεροι, Id.Pr.869a35; φωναὶ καταπεπν. stifled utterances, Id.Aud.800a15, cf. Poll.4.114.    2 κ. τὰς φύσας close the bellows, Arist.Resp.474a15.

German (Pape)

[Seite 1371] (s. πνίγω), ersticken, erwürgen, Sp.; auch von Feuer u. Kohlen, Arist. de mort. 5; γόγγρον κατέπνιξ' ἐν ἅλμῃ τοῦτον εὐανθεστέρᾳ Sotad. bei Ath. VII, 293 d; – auch übertr., καὶ διαφθείρει τὴν αὔξησιν τῆς ἀμπέλου Plut. reipubl. ger. praec. 12.