οἰκία

English (LSJ)

Ion. οἰκίη, Cret. and Locr. ϝοικία, Leg.Gort.5.26, Berl.Sitzb. 1927.8 (v B. C.), cf. IG14.636 (Petelia) :—ἡ,

   A building, house, dwelling, Hdt.1.17,114, etc. ; ἡ οἰκία ἡ δημοσία IG12.94.36 ; οἰκία ἱερά ib.363.24; κατ' οἰκίαν at home, Pl.La.180d ; ἰδίᾳ καὶ κατ' οἰκίας Id.Lg. 788a ; ἔτυχεν ἐπὶ τῆς οἰ. was at home, X.Eph.5.4 : in Com. and Attic Prose much more freq. than οἶκος : sts. opp. οἶκος as house to set of apartments or room, τᾶν οἰκιᾶν τιμὰν κομιζέσθω τῶ οἴκω ἑκάστω δύο μνᾶς SIG306.16 (Tegea, iv B. C.), cf. PTeb.46.9 (cf. 18) (ii B. C.), 38.14, 15 (ii B. C.), PFay.31.11 (ii A. D.).    2 in Att. law, οἶκος was distd. from οἰκία, the former being the property left at a person's death, his estate, the latter the dwelling-house only, as stated by X.Oec.1.5, cf. Hdt.7.224, Jul.Gal.Fr.12, etc.    3 distd. from συνοικία, as one's own apartments from those let out to lodgers, Aeschin.1.124.    II household, domestic establishment, Pl.Grg.520e ; δὔ οἰκίας ᾤκει, i. e. he kept two establishments, D.39.26, cf. Arist.Pol.1265b26 ; more primitive than the πόλις, ib.1252b17, EN1162a18, al. ; ὁ ἐπὶ τῆς οἰκίας the house-steward, PCair.Zen.150.16 (iii B. C.).    III the household, i. e. inmates of the house, Pl.Lg.909b (pl.).    IV house or family from which one is descended, οἰκίης ἀγαθῆς Hdt.1.107 ; οἰκίης οὐ φλαυροτέρης ib.99 ; οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος Id.2.172 ; τῇ Κύρου οἰκίῃ συγγενέες Id.3.2, cf. Pl.Grg.472b ; ἐκ τῶν μεγίστων οἰ. Eup.117.5, cf. And.1.126, Th.8.6, etc. ; περὶ ὀλίγας οἰ. αἱ . . τραγῳδίαι συντίθενται Arist.Po.1453a19 ; ἡ Μακεδόνων οἰ. Plb.2.37.7 ; ἡ βασιλικὴ οἰ. D.S. 18.57.    V medical school, ἐξ οἰκίας Ἡροφίλου Erot.Praef., cf. Gal. 17(2).145.

German (Pape)

[Seite 300] ἡ, 1) Haus, Behausung, Wohnung; τὰς οἰκίας οὐ κατέβαλε, Her. 1, 17; οἰκίας οἰκοδομέειν, 1, 114, öfter; im Ggstz von καλύβη, Thuc. 2, 52 u. A. – 2) wie auch wir »Haus« sagen für Geschlecht, Familie, οἰκίης ἀγαθῆς, von gutem Hause, guter Herkunft, Her. 1, 107. 2, 172, δεύτερος ταύτης τῆς οἰκίας, 1, 25, u. sonst; ἡ οἰκία Λακωνικὸν ὄνομα ἔσχεν, Thuc. 8, 6; ἰδιώτας καὶ ὅλας οἰκίας καὶ πόλεις, Plat. Legg. X, 909 b; der συγγένεια entsprechend, Gorg. 472 b; neben γένος, Dem. 23, 67; öfter bei Pol., δέκα τῶν συγγενῶν φίλων οἰκίαι 39, 2, 4, τῆς ἐπιφανεστάτης οἰκίας 2, 59. Bei Strab. 7, 1 der röm. familia entsprechend. – Das Hauswesen, ἐπὶ τῇ τῆς οἰκίας παρασκευῇ διατρίβειν, Plat. Rep. II, 370 a; τὴν οἰκίαν διοικεῖν, Gorg. 520 e. – Genauer unterschieden von οἶκος ist es das eigentliche Wohnhaus, während οἶκος das Gesammtvermögen umfaßt (vgl. Böckh Staatshaush. I p. 379), ἐξ οἰκίας ἐξελαύνων Plat. Rep. VIII, 569 a, καταδεδυκὼς ἐν τῇ οἰκίᾳ τὰ πολλὰ ὡς γυνὴ ζῇ IX, 579 b, κατ' οἰκίαν διατρίβειν, zu Hause verweilen, Lach. 180 d; δύ' οἰκίας ᾤκει, von Einem, der zwei Frauen geheirathet hat und zwei Wirthschaften führt, Dem. 39, 26. Von συνοικία unterschieden, Aesch. 1, 105.