ἀγλαΐα

English (LSJ)

Ion. ἀγλα-ΐη, ἡ, (ἀγλαός)

   A splendour, beauty, κῦδός τε καὶ ἀ. καὶ ὄνειαρ Od. 15.78; ἀγλαΐηφι πεποιθώς Il.6.510; of Penelope, Od.18.180; splendour, magnificence, S.El.211; ὡρῶν Jul.Or.4.148d; in bad sense, pomp, show, [κύνας] ἀγλαΐης ἕνεκεν κομέουσιν Od.17.310; in pl., vanities, 17.244, E.El.175.    2 joy, triumph, Pi.O.13.14, etc.; pl., festivities, merriment, Hes.Sc.272,285.    3 adornment, of a horse's mane, colours of oyster's shell, etc., X.Eq.5.8, Ael.NA10.13, cf. A.R.4.1191.    4 pr. n., Ἀγλαΐα, one of the Graces, who presided over victory in the games, Hes.Th.945, cf. B.3.6.—Mostly poet. ἀγλα-ΐζω, Hp.Mul.2.188, Ael., v. infr.: fut. Att. ἀγλαϊῶ (ἐπ-) Ar.Ec.575: aor. ἠγλάϊσα (Dor. ἀγλ-) Theoc.Ep.1.4, etc., (ἐπ-) Ar. Fr.682:—Pass., v. infr.:—make splendid, glorify, B.3.22, etc.; ἀθανάταις ἠγλάϊσεν χάρισιν IG12(3).1190.10 (Melos); θυσίαις τέμενος Isyll.28, cf. Plu.2.965c, Ael.NA8.28.    2 give as an honour, σοί, Βάκχε, τάνδε μοῦσαν ἀγλαΐζομεν Carm.Pop.8, cf. Theoc. l.c.    II Ep. and Lyr. only Med. and Pass., adorn oneself with a thing, take delight in, σέφημι διαμπερὲς ἀγλαϊεῖσθαι (sc. ἵπποις) Il.10.331 (the only form in Hom., even of compds.); ὅστις τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται Semon.7.70; ἀ. μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ Pi.O.1.14; Com., ἐλαίῳ ῥάφανος ἠγλαϊσμένη Ephipp.3.6(cf. Eub.150).    III intr., ἀγλαΐζει· θάλλει, Hsch., cf. Antiph.301 codd.—Never in Trag. or Att. Prose.

German (Pape)

[Seite 16] ἡ (ἀγλαός), Glanz, Pracht, im guten Sinn, Hom. von der Schönheit der Penelope, Od. 18, 180; ähnl. Soph. El. 204; ἵππος ἀγλαΐηφι πεποιθώς Il. 6, 510. 15, 267; mit κῦδος verb. dem ὄνειαρ, Nutzen, entgegengesetzt Od. 15, 78; ἀγλαΐης ἕνεκεν κύνας κομέουσιν, zum Staat, 17, 310; vgl. ἀγλαΐας ἕνεκα ἵππῳ χαίτη Xen. Eq. 5, 8; plur. Od. 17, 244, ἀγλαΐας, τὰς νῦν ὑβρίζων φορέεις, das Vornehmtun, die Hoffahrt; Pind. Sieg und Siegesfreude, νικαφόρος ἀγ, Ol. 13, 14; ἀγλαΐαν πόρεν αὐτῷ I. 2, 18; ἔδειξεν P. 6, 46. Auch Hes. vrbdt ἀγλαΐαις τε χοροῖς τε, sie ergötzten sich in Festfreude u. Tanz, Sc. 272; vgl. 284; Plut. Lyc. 21 καὶ χοροὶ καὶ μοῦσαι καὶ ἀγλαΐα. – Sp. D. von Freude u. Schmuck öfter, wie Strat. 37 (XII, 195) die Blumen ἔαρος ἀγλαΐαι nennt. In Prosa Xenoph. (f. oben) u. Sp., wie Julian. – Seit Hes. Th. 909 eine der Chariten.