noscito

Latin > English (Lewis & Short)

noscĭto: āvi, ātum, 1, v. freq. a. nosco,
I to know, to recognize (not in Cic. or Cæs.).
I Lit.: noscito hanc, nam videor, nescio ubi, me vidisse prius, Plaut. Ep. 4, 1, 14: aliquem facie, Liv. 22, 6: noscitabatur tamen in tantā deformitate, id. 2, 23, 4: praefectos, Curt. 3, 11, 10: ducem, Tac. H. 2, 12: aliquem vocibus, Plin. Ep. 6, 20, 14: facile inscieis noscitetur ab omnibus, Cat. 61, 219.—
   B To perceive, observe: haut est dissimilis, meam quom formam noscito, Plaut. Men. 5, 9, 5: circumspectare omnibus fori partibus senatorem, raroque usquam noscitare, Liv. 3, 38, 9.—
II Transf., to examine, explore: aedes noscitat, Plaut. Trin. 4, 2, 21: nunc vestigia, si qua sunt, noscitabo, id. Cist. 4, 2, 14.