direptio
From LSJ
Γήρως δὲ φαύλου τίς γένοιτ' ἂν ἐκτροπή; → Senectutis non habetur effugium malae → Wie könnte man dem schlimmen Alter wohl entflieh'n?
Latin > English (Lewis & Short)
dīreptĭo: ōnis, f. diripio,
I a plundering, pillaging (rare, but good prose): urbs relicta direptioni et incendiis, Cic. Fam. 4, 1, 2; cf. urbis, id. Verr. 2, 4, 52; * Caes. B. C. 2, 12: oppidi (with expugnatio), Suet. Claud. 21: profanorum sacrorumque, Quint. 8, 3, 69: sociorum (with vexatio), Cic. Cat. 1, 7, 18.—In plur., Cic. Fam. 4, 13, 2; Liv. 44, 1 fin.—
B The stealing, rape: aurei velleris, Amm. 22, 8, 15.
