floresco
Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir
Latin > English (Lewis & Short)
flōresco: ĕre,
I v. inch. n. floreo, to begin to blossom or flower, to come out in blossom (class.).
I Lit.: antequam (plantae) gemmas agant et florescere incipiant, Varr. R. R. 1, 30: florescunt tempore certo arbusta, Lucr. 5, 670: puleium aridum florescere ipso brumali die, Cic. Div. 2, 14, 33.—
II Trop., to begin to flourish or prosper, to grow into repute: nolite hunc nunc primum florescentem pervertere, Cic. Cael. 32, 79: hoc (Hortensio) florescente, Cassius est mortuus, id. Brut. 88, 303: cui quidem ad summam gloriam eloquentiae florescenti ferro erepta vita est, id. de Or. 3, 3, 11 (efflorescenti, Orell.).—Of things: patria nostra florescit, Plin. Ep. 5, 12, 1: illa senescere, at haec contra florescere cogunt, Lucr. 2, 74; cf. id. 5, 895.—
B To abound in (cf. floreo, I. B. 3.): armata florescant pube novales, Val. Fl. 7, 77.!*? The part. fut. pass. in neuter signif.: EODEM DIE (i. e. IV. Calend. Mai.) AEDIS FLORAE, QVAE REBVS FLORESCENDIS PRAEEST, DEDICATA EST, Calend. Praenest. ap. Inscr. Orell. II. p. 389; cf. Lachm. ad Lucr. p. 44.
