Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

infensus

From LSJ
Revision as of 07:40, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Gf-D_5)

Ὀίκοι μένειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα → The person who is well satisfied should stay at home.

Aeschylus, fr. 317

Latin > English (Lewis & Short)

infensus: a, um, adj. 2. in-fendo,
I hostile, inimical, enraged (class.; cf. infestus): infenso atque inimico animo venire, Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149.— With dat.: Drances infensus Turno, Verg. A. 11, 122: opes principibus infensae, dangerous, Tac. A. 11, 1. — With in and acc.: infensioribus in se quam in illum judicibus, Liv. 39, 6, 5: infensius servitium, hard, oppressive, Tac. A. 1, 81: valetudo, illness, sickness, id. ib. 14, 56; 4, 48; Suet. Vit. 14; Vop. Aur. 36. — Sup.: infensissima virtus, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, § 34. — Hence, adv.: infensē, hostilely, bitterly (class.): quis Isocrati est adversatus infensius? Cic. Or. 51, 172: infense invectus, Tac. A. 5, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

īnfēnsus,⁹ a, um (in, fendo),
1 irrité, hostile, animé contre : Cic. Verr. 2, 2, 149 || [avec dat.] Virg. En. 11, 122 ; [avec in acc.] Liv. 39, 6, 5
2 [en parl. de choses] hostile, ennemi, funeste : infensius servitium Tac. Ann. 1, 81, une servitude plus cruelle ; infensa valetudo Tac. Ann. 14, 56, une santé ennemie, qui fait obstacle || -issimus Aug. Imp. Jul. 6, 11, 34.