inexercitatus
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.
Latin > English (Lewis & Short)
ĭn-exercĭtātus: a, um, adj.
I Untrained, unexercised, unpractised, unskilful (class.): rudis et inexercitatus miles, Cic. Tusc. 2, 16, 38; so, miles, Front. Strat. 2, 1, 9: homo non hebes, neque inexercitatus, Cic. de Or. 2, 17, 72: promptus et non inexercitatus ad dicendum, id. Brut. 36, 136: histriones, id. de Sen. 18, 64: copiae, Nep. Eum. 3, 3: eloquentia, Tac. Or. 5.—
II Unemployed, not busy (rare): homo, Cels. praef. fin.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ĭnexercĭtātus,¹⁴ a, um (in, exercito),
1 qui ne fait pas d’exercice, non occupé : Cels. Med. præf. fin
2 non exercé, novice, qui n’a pas de pratique : Cic. Tusc. 2, 38 ; de Or. 2, 72 ; Br. 136 ; CM 64.