German (Pape)
[Seite 43] οντος, laut wehend, sausend, ἀῆται, Od. 4, 567.
Greek (Liddell-Scott)
λῐγυπνείων: -οντος, (πνέω) λιγέως πνέων, συρίζων, λιγυπνείοντες ἀῆται Ὀδ. Δ. 567.
French (Bailly abrégé)
οντος (ὁ) :
au souffle harmonieux ou strident.
Étymologie: λιγύς, πνέω.
