διάλευκος

Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau

Menander, Monostichoi, 261

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: διάλευκος	Medium diacritics: διάλευκος	Low diacritics: διάλευκος	Capitals: ΔΙΑΛΕΥΚΟΣ
Transliteration A: diáleukos	Transliteration B: dialeukos	Transliteration C: dialefkos	Beta Code: dia/leukos

English (LSJ)

ον,

A quite white, Arist.Pr.894a39, LXXGe.30.32, Str.17.1.31, Plu.Alex.51, Aret.SD2.13; αἱ λίμναι -ότεραι τῆς θαλάττης Arist. Pr.932a29.

διάλευκος: -ον, μεμιγμένος μετὰ λευκοῦ, Ἀριστ. Πρβλ. 23. 6, Στράβων 807, Πλούτ. Ἀλεξ. 51.

ος, ον :
mêlé de blanc, blanchâtre.
Étymologie: διά, λευκός.

διάλευκος
1 white all through δια[λ]εύκων ὀστέ[ων] (supp. Lobel: fort. διὰ λ. legendum) fr. 169. 28.