μεγαλόδοξος

Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μεγᾰλόδοξος	Medium diacritics: μεγαλόδοξος	Low diacritics: μεγαλόδοξος	Capitals: ΜΕΓΑΛΟΔΟΞΟΣ
Transliteration A: megalódoxos	Transliteration B: megalodoxos	Transliteration C: megalodoksos	Beta Code: megalo/docos

English (LSJ)

ον,

A very glorious, Εὐνομία Pi.O.9.16; κύριος OGI90.1 (Rosetta, ii B.C.); Ῥώμη Plu. Thes.1, cf. Herm. ap. Stob.1.49.44. Adv. -ξως LXX 3 Ma.6.39.

[Seite 106] von großem Ruhme, sehr ruhmvoll; Pind. Ol. 9, 17; Plut. Thes. 1 u. Sp., auch adv.

μεγᾰλόδοξος: -ον, λίαν ἔνδοξος, Εὐνομία Πινδ. Ο. 9. 26, Πλουτ. Θησ. 1.

ος, ον :
de grande réputation, illustre.
Étymologie: μέγας, δόξα.