Ἐλαφηβολιών
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
French (Bailly abrégé)
ῶνος (ὁ) :
Élaphébolion, le 9ᵉ mois (2ᵉ moitié de mars, 1ᵉ d’avril) de l’année attique.
Étymologie: ἐλαφηβόλος.
