ἀπαιωρέομαι
Ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει → Bonae indolis venena sunt mores mali → Verdorbne Sitten sind verderblich der Natur
English (LSJ)
A hang down from, hover about, Hes.Sc.234; ἀ. ἔνθεν καὶ ἔνθεν hang without support at either end, as a fractured limb supported only by the bandage at the fracture, Hp.Fract.7, cf. Art.63, J.AJ15.11.3, Antyll. ap. Orib.44.23.6, Megesap. eund.44.24.13; τῆς ὕλης ἡ κόμη μετέωρος ἀπῃώρηται Procop. Gaz.Ecphr.p.158B. 2 to be uplifted, Luc.Astr.19. II later in Act. ἀπαιωρέω, let hang down, πλοκάμους Alciphr.3.55; lift up a garment, J.AJ11.6.9.
German (Pape)
[Seite 275] herabhangen u. schweben, Hes. Sc. 234; τοῦ φιτροῦ Arist. plant. 1, 4; – Sp. auch act., ἀπῃώρησεν ἑαυτὸν ἀπὸ πατταλοῦ, hing sich auf, Aesop. 28.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαιωρέομαι: παθ. κρέμαμαι πρὸς τὰ κάτω ἀπό τινος μέρους, δράκοντε δοιὼ ἀπῃωρεῦντο, ἀπεκρέμαντο, Ἡσ. Ἀποσπ. 234· ἔνθεν ἀπαιωρέεται ἡ χείρ, κρέμαται ἄνευ ὑποστηρίγματος καθ’ ἑκατέραν ἄκραν, ἐπὶ χειρὸς παθούσης κάταγμα, Ἱππ. π. Ἀγμ. 756, πρβλ. π. Ἄρθρ. 829· ἀπ. τινος ἤ τινι κρέμαμαι ἀπό τινος, Ἀριστ. π. Φυτ. 1. 4, 1., 1. 6, 8. ΙΙΙ. μεταγεν. ὡς ἐνεργ. ἀπαιωρέω, ἀφίνω τι νὰ κρέμαται πρὸς τὰ κάτω, πλοκάμους ἄκρας τῆς κεφαλῆς ἄχρι στέρνων αὐτῶν ἀπαιωρῶν Ἀλκίφρων 3. 55· κρυμῶ, Κλήμ., Ἀλ. 262.
