ἀχρειόγελως
From LSJ
Μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν → Oh! my soul do not aspire to eternal life, but exhaust the limits of the possible
English (LSJ)
ων,
A untimely-laughing, epith. of the Athenians, Cratin.323, cf. AB475.
Greek (Liddell-Scott)
ἀχρειόγελως: -ων, ὁ ἀκαίρως γελῶν, ἐπίθ. τῶν Ἀθηναίων, Κρατῖν. ἐν Ἀδήλ. 51· πρβλ. ἀχρεῖος.
