ἀνοχή

From LSJ
Revision as of 17:52, 25 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (strοng)

εἴς μ' ὁρεῦσα καρκίνου μέζον → looking at me with saucer-eyes

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνοχή Medium diacritics: ἀνοχή Low diacritics: ανοχή Capitals: ΑΝΟΧΗ
Transliteration A: anochḗ Transliteration B: anochē Transliteration C: anochi Beta Code: a)noxh/

English (LSJ)

ἡ,

   A holding back, stopping, esp. of hostilities: hence mostly in pl., armistice, truce, X.Mem.4.4.17; ἀνοχὰς ποιεῖσθαι Decr. ap. D. 18.164; διδόναι D.H.8.68; σπείσασθαι Plu.Pel.29; αἱ Καλλισθένους ἀ. Aeschin.2.31; αἱ ἑξαετεῖς ἀ. D.H.3.59; cf. ἀνοκωχή.    2 time, opportunity, οὐκ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀνοχὴν ἐμβατεῦσαι LXX 1 Ma.12.25; ἡμερῶν ἀ. delay of some days, POxy.1068.15 (iii A.D.).    3 pl., ἀνοχαί, = Lat. feriae, D.C.39.30.    4 ἀνοχαὶδικῶν, = Lat. iustitium, Id.55.26.    II (ἀνέχομαι) long-suffering, forbearance, Ep.Rom.2.4, 3.26.    2 ἀνοχὴν ἀναπαύλης διδόναι permission to rest, Hdn.3.6.10.    3 relief from disease, Philum. ap. Orib.Syn.8.3.4.    III = ἀνατολή, Poll.4.157, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνοχή: ἡ, (ἀνέχω) διακοπή, ὑπέρθεσις, ἰδίως παῦσις πρόσκαιρος ἐχθροπαξιῶν: ἐντεῦθεν τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ., ὡς τὸ Λατ. induciae, ἀνακωχή, Ξεν. Ἀπομν. 4. 4,17· ἀνοχὰς ποιεῖσθαι Ψήφισ. παρὰ Δημ. 282. 20· διδόναι Διον. Ἁλ. 8. 68· ἄγειν Πλουτ. Ἀλέξ. 55· σπείσασθαι ὁ αὐτ.· αἱ πρὸς Περδίκκαν ἀν. Αἰσχίν. 32. 17· αἱ ἑξαετεῖς ἀν. Διον. Ἁλ. 3. 59: - ἀλλὰ ἀνοκωχὴ (ὃ ἴδε) θεωρεῖται ὡς ὁ Ἀττικώτερος τύπος. ΙΙ. (ἀνέχομαι) μακροθυμία, ἀνοχή, πρὸς Ρωμ. β΄, 4, γ΄, 26. 2) ἀνοχὴν ἀναπαύλης διδόναι, ἄδειαν πρὸς ἀνάπαυσιν, Ἡρωδιαν. 3. 6, 21. ΙΙΙ. = ἀνατολὴ Πολυδ. Δ΄, 157, Ἡσύχ.· ἴδε ἀνίσχω.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
I. (ἀνά en haut) action de tirer (de l’eau);
II. (ἀνά en arrière) action de retenir, d’où arrêt, suspension, particul. :
1 suspension d’armes, armistice (surtout au pl.);
2 repos, loisir;
3 patience, longanimité NT.
Étymologie: ἀνέχω.

Spanish (DGE)

-ῆς, ἡ
I 1tregua en sent. milit., X.Mem.4.4.17, τὰς Καλλισθένους ἀνοχάς Aeschin.2.31, ἀνοχὰς ποιήσασθαι Decr. en D.18.164, σπεισάμενος ... ἀνοχάς Plu.Pel.29, τῶν δ' Ἰουδαίων ... αἰτησαμένων ... ἀνοχάς Plu.2.184e, ἀνοχὰς ... ποιησάμενος Plu.2.223a, ἀνοχὰς αὐτοῖς ἐδίδου D.H.8.68, como pred. αἱ γὰρ ἐξαετεῖς ... ἀνοχαὶ διεληλύθεσαν D.H.3.59.
2 pausa en un mal o enfermedad, Philum. en Orib.Syn.8.3.4, τῆς οἰκοδομῆς Herm.Sim.9.5.1, c. gen. explicativo μηδεμίαν ἀνοχὴν ἀναπαύλης διδούς no concediendo ninguna pausa para el descanso Hdn.3.6.10.
3 plazo ἡμερῶν POxy.1068.15 (III d.C.).
4 lat. iustitium período en que los tribunales no administraban justicia δικῶν ἀνοχὰς γενέσθαι D.C.55.26.1.
5 lat. feriae, días festivos τὰς ἀνοχὰς τὰς Λατίνας D.C.39.30.4, cf. 41.14.4.
II ocasión c. inf. οὐ γὰρ ἔδωκε αὐτοῖς ἀνοχὴν ἐμβατεῦσαι LXX 1Ma.12.25.
III c. gen. subjet. tolerancia τοῦ Θεοῦ Ep.Rom.2.4, 3.26
c. gen. obj. aguante τοῦ πάθους Ath.Al.M.26.1097B.
IV acción de subir c. gen. obj. ὑδάτων crecida, Gp.1.12.18, de la mano para hacer sombra a los ojos, Basil.M.30.61A, de la salida de un astro, Poll.4.157, Hsch.

English (Strong)

from ἀνέχομαι; self-restraint, i.e. tolerance: forbearance.