ὥστε ὁ βίος, ὢν καὶ νῦν χαλεπός, εἰς τὸν χρόνον ἐκεῖνον ἀβίωτος γίγνοιτ' ἂν τὸ παράπαν → and so life, which is hard enough now, would then become absolutely unendurable
και γκλίτσα, η
το μακρύ ξύλινο ραβδί τών τσοπάνηδων, κυρτό στο πάνω μέρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αγκυλίτσα, υποκορ. του επιθ. αγκύλη].