ἐνθρώσκω

German (Pape)

[Seite 843] (s. θρώσκω), hinein-, hinaufspringen, τάφῳ Eur. El. 327; öfter im aor. II. ἐνέθορον, μέσῳ πόντῳ Il. 21, 233. 24, 79; ὁμίλῳ 15, 623; βουσί 5, 161, in tmesi, er sprang auf sie los; λὰξ ἔνθορεν ἰσχίῳ, er sprang mit der Ferse gegen des Andern Hüfte, Od. 17, 233; πῦρ Pind. P. 3, 37; sp. D., wie Ap. Rh. 2, 120; auch Synes. u. Apolldr. 3, 2, 2.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνθρώσκω: μέλλ. -θοροῦμαι: ἀόρ. ἐνέθορον καὶ Ἐπικ. ἔνθορον, πηδῶ ἐντός, εἰς τὸ μέσον ἢ ἐπὶ τινος, μετὰ δοτ., ἔνθορε μέσῳ ποταμῷ Ἰλ. Φ. 233· ἔνθορ’ ὁμίλῳ Ο. 623, ἐν τμήσει, ὡς δὲ λέων ἐν βουσὶ θορὼν Ε. 161, πρβλ. Υ. 381· ὄρει πῦρ ἐνθορὸν Πίνδ. Π. 3. 67· ἐνθρώσκει τάφῳ Εὐρ. Ἠλ. 327· - λάξ ἔνθορεν ἰσχίῳ, πηδήσας ἐλάκτισεν αὐτὸν εἰς τὸ ἰσχίον, Ὀδ. Ρ. 233.

English (Autenrieth)

aor. ἔνθορε: spring in or upon, w. dat., Il. 15.623, Il. 24.79 ; λὰξ ἔνθορεν ἰσχίῳ, ‘with a kick at his hip,’ Od. 17.233.

Greek Monolingual

ἐνθρῴσκω (Α) θρῴσκω
πηδώ μέσα ή πάνω σε κάτι, εισορμώ, εισπηδώ («Ἀχιλλεὺς μὲν δουρικλυτὸς ἔνθορε μέσσῳ κρημνοῡ ἀπαΐξας», Ομ. Ιλ.).