κατακρεούργηση

Greek Monolingual

η 1. ο κατατεμαχισμός, άγριος φόνος με μαχαίρι
2. μτφ. κακότεχνη εκτέλεση μουσικής, κάκιστη απαγγελία ποιήματος κ.λπ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατακρεουργῶ. Η λ., στον λόγιο τύπο κατακρεούργησις, μαρτυρείται από το 1872 στον Πέτρο Ξανθάκη].