υπομετέωρος

τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)

Greek Monolingual

-ον, Α μετέωρος
(κυρίως στην ιατρ. και για άκρα που έχουν επιδεθεί) αυτός που κάπως αιωρείται, που κρέμεται.