χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
pf. Pass. dor. de μιμνῄσκω.
μέμνᾱμαι: Δωρ. αντί μέμνημαι, Παθ. παρακ. του μιμνήσκω.
