μακών
From LSJ
ταυτὶ γὰρ συκοφαντεῖσθαι τὸν Ἕκτορα ὑπὸ τοῦ Ὁμήρου → that is a false charge brought against Hector by Homer
English (LSJ)
A v. μηκάομαι. μάκων [ᾱ], μᾱκώνειον, μᾱκωνίς, v. μηκ-.
Greek (Liddell-Scott)
μᾰκών: ἀρχαία ποιητ. μετοχ. τοῦ ἀορ. τοῦ μηκάομαι (ὃ ἴδε), Ὅμηρ.· - «μακών· βοήσας» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
part. ao.2 de μηκάομαι.
English (Autenrieth)
see μηκάομαι.
Greek Monotonic
μᾰκών: ποιητ. μτχ. αόρ. βʹ του μηκάομαι.
