ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
2ᵉ sg. impér. ao.2 épq. de ἕπομαι.
see ἕπω.
σπεῖο: Επικ. αντί σπέο· σποῦ, προστ. αορ. βʹ του ἕπομαι.