κάψις
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
εως, ἡ, (κάπτω)
A gulping, κάψει πίνειν, of the bear, opp. σπάσει and λάψει, Arist.HA595a10.
German (Pape)
[Seite 1409] ἡ, das Verschlucken, hastiges Hineinschlucken; κάψει πίνειν, schluckweis trinken, Arist. H. A. 8, 6.
Greek (Liddell-Scott)
κάψις: -εως, ἡ, κατάποσις, καταβρόχθισις, «χάψιμον», κάψει πίνειν, ἐπὶ τῆς ἄρκτου, ἀντίθετ. τῷ σπάσει καὶ λάψει, ἡ δὲ ἄρκτος οὔτε σπάσει πίνει οὔτε λάψει, ἀλλὰ κάψει Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 6. 1.
Greek Monolingual
(I)
κάψις, ἡ (Α)
καταβρόχθιση, χάψιμο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κάψ- (κάψ-ω, μέλλ. του κάπτω «καταπίνω, καταβροχθίζω») + κατάλ. -ις (πρβλ. βάψ-ις, ράψ-ις)].
Russian (Dvoretsky)
κάψις: εως ἡ быстрое проглатывание: κάψει πίνειν Arst. выпивать залпом.
