παρακινητικῶς
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
French (Bailly abrégé)
adv.
avec l’esprit dérangé.
Étymologie: παρακινητικός.
Russian (Dvoretsky)
παρακῐνητικῶς: в состоянии умственного расстройства: π. ἔχειν Plut. обнаруживать признаки умопомешательства.
