κώνειον
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
τό,
A hemlock, Conium maculatum, Hp.Steril.224, Thphr.HP1.5.3, 9.8.3, Nic.Al.186, Dsc. 4.78, etc. 2 = νάρθηξ, Call.Iamb.1.122, Hsch. II hemlockjuice, poison by which criminals were put to death at Athens, Ar.Ra. 124; κώνειον πεπωκώς Pl.Ly.219e; τὸ κώνειον ἔπιεν X.HG2.3.56, cf. And.3.10; κώνεια πιεῖν Ar.Ra.1051.
German (Pape)
[Seite 1546] τό, Schierlingskraut, cicuta; Hippocr.; Theophr. u. A.; – bes. der aus dem Safte des Schierlings bereitete tödtliche Trank, der in Athen häufig zur Vollstreckung der Todesstrafe angewendet wurde; Ar. Ran. 124, Plat. Lys. 219 e u. Folgde; auch im plur., κώνεια πιεῖν Ar. Ran. 1051.
Greek (Liddell-Scott)
κώνειον: τό, κοινῶς «καρωνάκι» καὶ «βρωμόχορτον», Ἱππ. 681. 4, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 8, 3, κτλ. ΙΙ. ὁ ὀπὸς τοῦ δηλητηριώδους φυτοῦ κωνείου, δηλητήριον δι’ οὗ ἐφονεύοντο οἱ κατάδικοι ἐν Ἀθήναις, Ἀριστοφ. Βάτρ. 124· κώνειον πεπωκὼς Πλάτ. Λῦσ. 219Ε· τὸ κώνειον ἔπιεν Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 56· κώνεια πιεῖν Ἀριστοφ. Βάτρ. 1051, Ἀνδοκ. 24. 38.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
jus de la ciguë.
Étymologie: κῶνος.
Greek Monotonic
κώνειον: τό, «βρωμόχορτο», Λατ. cicuta· το δηλητήριο του φυτού αυτού, με το οποίο οι εγκληματίες καταδικάζονταν σε θάνατο στην Αθήνα, σε Αριστοφ. κ.λπ.
Russian (Dvoretsky)
κώνειον: τό сок цикуты (которым отравляли в Афинах приговоренных к смертной казни) (τὸ κ. или κώνεια πιεῖν Xen., Plat., Arph.).
