ὀλιγώρως
From LSJ
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
French (Bailly abrégé)
adv.
avec négligence ou mépris : ὀλιγώρως ἔχειν XÉN être indifférent ; ὀλιγώρως ἔχειν τινός IS, πρός τι ISOCR négliger ou mépriser qch.
Étymologie: ὀλίγωρος.
Russian (Dvoretsky)
ὀλῐγώρως: небрежно, пренебрежительно, безразлично, тж. презрительно (διακεῖσθαι Lys.; φέρειν τι и ἔχειν τινός Plut.; ὀ. ἔχειν καὶ κοσμίως Plat.).
