cogitatus
Ἴσον θεῷ σου τοὺς φίλους τιμᾶν θέλε → Honora amicos tamquam honorares deos → Verehre willig deine Freunde Göttern gleich
Latin > English (Lewis & Short)
cōgĭtātus: a, um, Part., from cogito.
cōgĭtātus: ūs, m. cogito,
I a thinking, thought (late Lat.), App. M. 4, 5, p. 144, 22; Tert. Idol. 23; Vulg. Eccl. 9, 23 al. (but in Sen. Ep. 11, 9, cogitatus is part. pass.).
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) cōgĭtātus, a, um, part. de cogito.
(2) cōgĭtātŭs, ūs, m., pensée : Apul. M. 4, 5 ; Tert. Idol. 23.
Latin > German (Georges)
cōgītātus, ūs, m. (cogito), das Denken, der Gedanke (Ggstz. actus, factum), Apul. met. 4, 5 in. Tert. de idol. 23. Augustin. conf.: Plur., cogitatus pii et benevoli, Tert. de anim. 58. – / Sen. ep. 11, 9 ist cogitatus Partizipium von cogito.
Latin > English
cogitatus cogitata, cogitatum ADJ :: deliberate
cogitatus cogitatus cogitatus N M :: act of thinking; thought (L+S)
